PEPINIUS

PEPINIUS

congnomine Brevis, Francorum Rex, Caroli M. pater, filius erat Caroli Martelli, frater carolomanni: post paternae hereditatis divisionem, hôc in Italiam digressô, regno inhians, apud Zachariam Papam, tantum effecit, ut is, a Sacramenti religione Gallis solutis, Childericum legitimum Regem tonsum, in Monasterium detruserit, Pipinô Rege pronuntiatô. Qui coronatus A. C. 752. fratris sui Grifonis rebellione sedatâ, Narbonam Saracenis eripuit, Britonesque Venetiis captis, sub iugum misit. Dein a Stephano 2. in Italiam vocatus, Longobardos sub Aistulpho, Romanorum agros assiduis bellis vexantes, praeliô aggressus vicit, et oppressit: Exarchatu, ut votô se solveret, sedi Romanae donatô, A. C. 756. sicque ob amplissima haec beneficia in Romanos Pontifices, et in Ecclesiam collata, augustum Christianissimi Regis titulum sibi, et successoribus suis meruit in hodiernum usque diem. Munster. l. 2. Cosm. E secunda in Italiam expeditione redux Saxonibus bellum intulit, Gaifrum vel Waifrum, Aquitaniae Ducem septies vicit, eôque a suis occisô, ditione eius potitus est. A. C. 768. Obiit hydrope, in Fano S. Dionysii, An. edo. aetat. 54. regni 16. Ex Bertha, vel Bertrada pater Caroli M. ut dictum, Carolomanni Austrasiae Regis et Aegidii Monachi, etc. Vide auctores historiae secundae familiae Gall. Reg. editos a Pithaeo, Frehero, et Duchesnio, Bouchetum, de Orig. fam. Gall. Sammart. 1. 7. Hist. Geneal. Gall.